Nic nie wiem

Znowu czuje sie samotna. Nikogo przy mnie nie ma... chce mi sie plakac.

Lzy sa cudowne. Oczyszczaja cialo. Jesli placzesz, to wydalasz z siebie to, co zle.

Ale niestety... ich przyczyna pozostaje.

Chcialabym pojsc gdzies, na lake, na pustynie, na plaze... i polozyc sie, o niczym nie myslec, skupic sie na tym, co widze, wylaczyc mozg, nie wiedziec, jaki jest dzien, ktora godzina, nigdzie sie nie spieszyc...

Ludzie za bardzo sie spiesza. Tyle zycia im mija, tyle pieknych chwil, a oni tego nie zauwazaja.

Niedobrze mi. Niepotrzebnie wczoraj jadlam o polnocy dwa jajka na twardo. Ale dzieki temu wiem, ze naprawde czuje sie samotna- jem duzo wtedy, kiedy jestem smutna.

Dlaczego ludzie mnie nie chca? Wykorzystuja i porzucaja? Dlaczego pytaja i odchodza z odpowiedzia?

Ten blog jest czarny. Czarny jest jedynym kolorem, ktory kocham, inne mnie draznia, chyba ze sa neutralne...

Pomocy...